David Bowie – Heroes

David Bowie, 1977’de Berlin’de yaşadığı sırada odasının camından dışarıyı izlerken yapımcısı Tony Visconti ile vokalisti Antonia Maass’ı Berlin’in “utanç duvarı”na yaslanmış, silahların altında öpüşürken görür. Heroes’u onlara adar ama Visconti o sırada evli olduğu için, Bowie’nin şarkının gerçek ilham kaynağını açıklaması 2003’ü bulacaktır.

Ben, kral olacağım ben
Ve sen, kraliçe olacaksın
Belki hiçbir şey onları uzaklaştıramaz ama
Onları yenebiliriz, bir günlüğüne bile olsa
Kahraman olabiliriz, bir günlüğüne bile olsa

Ve sen, kaba olabilirsin sen
Ve ben, içeceğim sürekli
Âşığız ne de olsa, bilmeyen mi var?
Evet, âşığız, orası kesin

Bizi bir arada tutamaz belki ama
Zamanı çalabiliriz, bir günlüğüne de olsa
Kahraman olabiliriz, sonsuza dek
Ne dersin?

Keşke yüzmeyi bilseydin
Yunuslar gibi, yunuslar gibi yüzebilseydin
Hiç ama hiçbir şey bizi bir arada tutamayacaksa da
Onları yenebiliriz, sonsuza dek
Kahraman olabiliriz, bir günlüğüne de olsa

Ben, kral olacağım ben
Ve sen, kraliçe olacaksın
Belki hiçbir şey onları uzaklaştıramaz ama
Kahraman olabiliriz, bir günlüğüne bile olsa
Kendimiz olabiliriz, bir günlüğüne bile olsa

Ben, hatırlıyorum ben
Duvara yaslanmışız
Ve silahlar patlıyor başlarımızın üstünde
Öpüşüyoruz, hiçbir şey düşemezmiş gibi
Utanç öteki tarafta
Yenebiliriz onları, sonsuza dek
Sonra kahraman olabiliriz, bir günlüğüne de olsa

Kahraman olabiliriz
Kahraman olabiliriz
Kahraman olabiliriz
Bir günlüğüne de olsa
Kahraman olabiliriz

Biz birer hiçiz ve hiçbir şey bizi kurtaramaz
Belki de yalan söylüyoruz, gitsen iyi olur o zaman
Ama daha güvende olabilirdik, bir günlüğüne de olsa
Ah be, bir günlüğüne bile olsa

Çeviri: Selim Şumlu (06.10.2012)