Lake of Tears – So Fell Autumn Rain
Seçilmiş olsam da yola çıkmaya gecelerin en karanlığında
Ayrılıyorum alacakaranlıkta
Yaz güneşinde nasıl da hemen sapmışım yanlış yola
Hakiki bir lanet kaldı ardımda
Seçilmiş olsam da yola çıkmaya gecelerin en karanlığında
Ayrılıyorum alacakaranlıkta
Yaz güneşinde nasıl da hemen sapmışım yanlış yola
Hakiki bir lanet kaldı ardımda
Yağmur
Yağıyor hâlâ yüreğime
Damlalar boşluğuma damlıyor
Ve çok uzaklarda sebatsızlık
Yağmur
Zihnim hâlâ sisli
Özgüvenimde damlalardan bir gölet
Bir savaş, zamanın sonuna dek sürecek
Sağduyunu dinle
Saklanamazsın sonsuza dek
Bir masalın ardında
Ancak ve ancak tüm gerçeği ortaya çıkarabilirsek
İfşa edebiliriz bu siperin içini sonsuza dek
Eski dostum karanlık, merhaba
Geldim yine seninle konuşmaya
Çünkü sürünerek gelen bir görüntü
Tohumlarını bırakmış ben uyurken
Ve beynime çakılan o görüntü
Duruyor hâlâ
Sessizliğin sesinde
Çürüklerin ve yalnızların arasında yerim
Dilencilerle ve keşlerle buyur ederim
Suçlamaların hedefindeki bir hayatın acısını
Suçlanıyor çağımızın acımasız adaletsizliğiyle uzlaşmayan dışlanmışlar
Ve kuzuların kovaladığı kurtlar
Sürükleniyorum sularda
Karadan çok uzakta
Dolaşıyorum hatıralarımda
Çalışırken anlamaya
Bir rivayet dolaşıyor havada
Her yanı sarıyor paranoya
Bir duvar örecekmişsiniz
Sınırı çizmek için
Alman gitarist Axel Rudi Pell’in gerçek bir hikâyeden esinlenerek yazdığı “Gone With The Wind”, tren istasyonunda sahibinin işten dönmesini bekleyen bir köpeğin öyküsü. Ancak köpeğin sahibi işyerinde ölmüştür ve köpek, asla dönmeyecek sahibini bir yıl boyunca istasyonda bekler.